Lange reis naar teleurstelling

Boekarest, het valt een beetje tegen. We hadden al gehoord dat het niks bijzonders zou zijn en dat klopt ook. We vertrokken dus met de bus eergisteren om 10 uur. We waren even bang dat we eruit gezet zouden worden omdat we niks gereserveerd hadden maar gelukkig was onze interrail kaart genoeg. In de bus hadden Laurien en ik allebei 2 stoelen zodat we een beetje plek hadden om te slapen. Van het slapen kwam in eerste instantie niet zoveel omdat er op de bankjes naast mij 2 amerikanen zaten, een jongen en een meisje. Ze begonnen elkaar hun hele levensverhalen te vertellen maar dan op een stem niveau waardoor ik gezellig mee kon luisteren naar de verhalen over famlieleden die alcohol problemen hadden, stiefvaders die in elkaar geslagen werden, vriendjes die heel lastig waren, werk problemen enzovoort. Ik irriteerde me er aan en besloot muziek te luisteren. We kwamen om half 2 s nachts aan bij de grens waar om 4 uur de trein zou vertrekken. Onze paspoorten werden gecontroleerd. We raakten in gesprek met een mexicaans meisje die alleen reisde ook naar Boekarest. Ook leerde we drie nederlandse jongens kennen die toevallig in Boekarest naar het hostel gingen dat wij als eerste wouden uit proberen. We bleven allemaal een beetje bij elkaar de rest van de tocht. Om half 3 stond de trein er al. We stapten in en probeerde een beetje te slapen wat mij helaas als enige niet lukte. In de trein controleerde ze onze paspoorten nog een keer. Toen we eindelijk vertrokken viel ik toch in slaap. We reden echt 30 seconden toen de trein met piepende remmen stopte. De deuren gingen open en de trein werd echt belaagd door tientallen grensbewakers. We moesten alweer onze paspoorten laten zien. Toen een bewaker het paspoort van het mexicaanse meisje checkte liep hij er gewoon mee weg. Ze ging erachter aan maar de bewakers wouden haar niet vertellen wat ze er mee gingen doen totdat ze tegen hen begon te schreeuwen. Ergens vroeg in de ochtend kwamen we aan op dimitrograd waar we weer een bus moesten pakken. Deze bus duurde niet zo lang. We kwamen ergens in Starazagara aan waar we om 8:21 weer een trein hadden. Deze trein was best gaaf. Het was echt zo'n harry potter trein met coupes. Het lag best lekker op zo'n bank dus ik heb een groot deel van de reis bijgeslapen. Rond de middag was het echter snik heet in de trein. De reis met deze trein duurde in totaal ruim 12 uur. Om 9 uur s avonds kwamen we dan eindelijk aan in Boekarest. We namen afscheid van het mexicaanse meisje want zij reisde door naar Budapest. Ik snap niet hoe ze het doet.. 35 uur reizen achter elkaar. Wij liepen daarna met de nederlandse jongens mee naar hostel x wat een hele wandeling was. Om 10 uur kwamen we aan bij het hostel. Ze hadden nog ruimte over voor ons voor 6 euro per nacht dus wij waren zooo happy. Na onze spullen op onze kamer te leggen liepen we naar een tankstation in de buurt waar we een 2 liter fles water voor 40 cent (al omgerekend) kochten en een super lekkere verse mega sandwich voor 2,20. Daarna gingen we douchen, wat heerlijk was ondanks de nogal openbare douches. Ik heb ook heerlijk geslapen ondanks dat ik een paar keer wakker werd door de stank die van de gozer boven mij afkwam :s. We zochten vanochtend een supermarkt op om ontbijt te kopen. Daarna hebben we een tijd rond gelopen en hebben we het people palace bezocht. Ook heb ik eindelijk mijn 15 postcards afgeschreven en opgestuurd :p Voor vanavond hebben we de keuken gereserveerd om een reuze omelet te maken. Ik begin te merken dat ik heel moe ben de laatste tijd. Ik denk dat het wel zou kunnen omdat ik te weinig vleesvervangers eet. Dus vamdaar de omelet :) Verder is er niet echt een nacht leven hier maar bij het hostel is een pub dus we gaan daar waarschijnlijk even zitten vanavond.