Istanbul

Ondertussen zijn we alweer in Istanbul :) De nacht in Athene van 24 naar 25 juli was echt fantastisch. We liepen nadat,we hadden gegeten naar de Akropolis waar het nog erg druk was met mensen en muzikanten. Wij gingen ergens op de stoep zitten waar een groep oude mannen en vrouwen op 2 bankjes zaten. Voor ons waren drie muzikanten griekse liedjes aan het spelen en achter ons was het uitzicht van de verlichte akropolis. Het was een super mooi moment. Om ongeveer 12 uur was een van de bankjes leeg dus wij claimde die met zijn tweeen om op te slapen. (het waren lange stenen bankjes dus genoeg plek voor 2) Ik viel al snel in slaap terwijl laurien nog aan het genieten was van het moment. Om ongeveer half 3 werd ik wakker. De hele boulevard was uitgestorven. Alleen laurien en ik waren er op een bankje en ook zag ik naast ons opeens een hond liggen. Ik vond het wel schattig dat die hond waarschijnlijk ook gezelschap zocht,voor de nacht,en,bij,ons kwam liggen. Ik bedacht,de bijnaam Akropoli voor hem. Kort daarop werd ik opeens wakker door 2 blaffende honden die tegen een,vokrbijganger te keer gingen. Bleek dat we er een 2e waakhond bij hadden gekregen. Na het blaffen gingen ze ieder aan een kant van ons liggen. Ik gaf de 2e de bijnaam Akropola (een meisje). Ook weer kort daarop werd ik wakker gesnuffeld door de derde hond (Akropolo). Deze ging tegen het bankje aan liggen. En ja hoor kort daarna kwam ook al de vierde waakhond, Kolos (omdat hij nogal kollosaal was :p). Alle vier bleven ze de rest van de nacht bij ons liggen. We sliepen dus redelijk goed en veilig, alleen was het bankje alles behalve comfortabel en werden we ook wel eens wakker door de honden die tegen voorbijgangers blafte. We waren beiden wakker toen de zon op ging. En hebben dus naar de zonsopgang gekeken terwijl er weer leven op de boulevard ontstond. Om ongeveer 6 uur/half 7 besloten we naar boven te lopen, naar de Akropolis. Toen we opstonden en begonnen te lopen kwamen niet alleen de 4 honden die ons in de nacht bewaakte maar ook nog een aantal andere honden kwamen tevoorschijn. Zo liepen wij, 2 backpackers met een pack honden achter ons aan, als echte packleaders. Het moet er super leuk uit hebben gezien. Toen we boven bij de Akropolis waren namen de honden echter afscheid en gingen wij op weg naar de ticket office om onze trip naar Istanbul te regelen. We voelde ons echte supertramps (en zo zagen we er ook uit xD). We vertrokken om 10:18 van het station in Athene naar Thessaloniki om daar vervolgens over te stappen naar Alexandroupolis. We kwamen om ongeveer half 11 aan op Alexandroupolis. Wij waren bang dat we ergens in een verlaten dorpje zouden eindigen zonder iemand om te vragen waar de bus naar Istanbul zou vertrekken. Niets was echter minder waar. Het dorp was vol met leven op straat. We vroegen een vrouw bij het station naar de bus die om 08:30 zou vertrekken. Bleek dat deze bus om half 3 s nachts reed. Dat kwam natuurlijk alleen maar beter uit voor ons. We liepen naar de haven waar de bus zou aankomen. We gingen ergens op een bankje zitten tegen over allemaal aangelegde bootjes. Laurien en ik waren een beetje melig (hoogstwaarschijnlijk door de moeheid) en concludeerde dat het maar goed was dat we geen alcohol hadden. 5 minuten later kwam er van een van de aangelegde schepen een griek met 2 biertjes naar ons toe lopen. Hij vroeg of we ook op de boot zouden komen tot we weg moesten en wij zeiden natuurlijk geen nee tegen gratis bier ;) Laurien pakte haar gitaar erbij en we maakte er een gezellige 2 uur van met de grieken tot we onze bus zagen en we afscheid namen. Door de 2/3 biertjes en door de moeheid van de nacht ervoor viel ik als een blok in slaap tot we bij de grens waren. Bij de grens moest iedereen uitstappen voor de paspoort controle. Na 5 minuten zaten we alweer in de bus. We moesten er echter nog een keer uit bij de turkse kant van de grens. Weer moesten de paspoorten gecontroleerd worden en we moesten een 15 euro visum kopen. We mochten weer de bus in maar bij een random check was er blijkbaar iets raars met iemand zijn tas waardoor iedereen plotseling weer de bus uit moest en alle bagage moest door de scanner. Ik was als de dood dat mijn gloednieuwe zakmes die ik van mijn moeder heb gekregen zou worden afgepakt. Gelukkig hadden ze hem niet opgemerkt. Nadat alle tassen waren gecontroleerd moest de bus ook nog ergens doorheen rijden ter controleren. Ruim een uur later zaten we eindelijk weer in de bus. We hadden daarna nog heel even geslapen maar helaas niet heel goed. Om ongeveer 10 uur stonden Laurien en ik dan op het Taksimplein wat het centrum is. We liepen naar het dichtsbijzijnde hostel. Eigenlijk wad er geen plek meer maar de eigenaar was zo enthousaist over ons dat hij iets had geregeld. Laurien en ik slapen nu op een 5 persoonskamer samen in een bed :p het bed is gelukkig groot genoeg dus dat is geen probleem. We zijn al lang blij dat we de komende 6 nachten een bed hebben. Vandaag doen we rustig aan in de hitte en morgen gaan we waarschijnlijk wat moskees bekijken.