mèèèè

Eergisteren werden Laurien en ik meegevraagd om uit te gaan met een groep mensen van het hostel. We hadden niet zo veel zin dus besloten in het hostel te blijven. Plotseling kregen we hebben heel veel zin om buiten bij de cafes bij ons in het steegje een waterpijp te roken op de kussens. Rond half 12 verplaatste we ons dus 50  meter naar de kussens. We bestelden een karamel waterpijp en een turkse thee. De waterpijp was echt super lekker. Het was net alsof je een toffee aan het eten was. Terwijl we daar zaten hadden laurien en ik echt een momentje van geluk. Zo'n moment waarop alles perfect lijkt en alle problemen zo klein lijken. Zulke momenten hebben we ook in Venetie gehad toen de zon onderging op de steiger, op de boot naar Patras toen we in het pikkedonker staarde met het gouden onweer, toen we op het bankje onder de Acropolis lagen in Athene met honden om ons heen, en wanneer we uit waren hier in Istanbul en iedereen gewoon helemaal los ging en lol maakte. (als ik het zo allemaal achter elkaar lees krijg ik echt een walm van geluk over mij heen gespoeld). En we kregen alweer een gratis turkse thee want een gozer van het cafe kwam aanlopen met 2 nieuwe toen we onze eerste op hadden. Wij probeerden uit te leggen dat we ze niet  besteld hadden maar het kwam niet helemaal aan dus we lieten het maar zitten. Toen we betaalden werd het er niet bij gerekend dus nice :) Toen we daar zaten kwamen er 4 turkse jongens naast ons zitten en een van hen begon tegen ons te praten. Zijn moeder was blijkbaar in Nederland opgegroeid. Na een tijdje werd hij iets te enthousiast (hij had een beetje iets voor Laurien volgens mij :p), hij wou met ons afspreken. We zeiden maar snel dat we alweer zouden vertrekken dus dat het geen zin had. Om ongeveer 3 uur besloten we de 50 meter weer naar huis te lopen. Gisteren stonden we een keertje wat eerder op. We hebben vooral de winkels afgestruind op zoek naar cadeautjes. S avonds toen we weer ergens wat gingen eten stond er op de menu kaart iets van witte kaas. Laurien wou weten wat voor kaas dit was omdat ze wel van schapenkaas houdt en niet van geit. Ze vroeg het aan de serveerder. Die begreep de vraag: 'from what animal is the white cheese' niet. Na 5x de vraag herhaald te hebben op verschillende manieren besloot ik het maar te versimpelen en zei: 'is it mèèèè?' Hij moest lachen maar eindelijk begrijp hij de vraag en zei hij ja. We kwamen er uiteindelijk dus wel uit :p. Na het eten zaten we weer ergens op straat te chillen toen we weer uit het niets door 2 turksejongens werden aagesproken. Ze gingen naast ons zitten en begonnen tegen ons een heel lul verhaal te houden. De ene gozer begon opeens tegen mij dat ik er zo jong uitzag. Ik was wel benieuwd hoe oud hij mij zou schatten aangezien ik tot nu toe alleen maar 25 ben geschat. Hij schatte mij 18 en Laurien 19. Eindelijk iemand die het gewoon bijna goed had! Na 5 minuten besloten wij dat we terug gingen en ook deze jongens waren weer erg enthousiast en wouden afspreken. We zeiden dat we moesten inpakken en vandaag al vertrokken dus geen tijd hadden, gelukkig maar :p. Gisteren hebben we dus ingepakt en gingen we om 1 uur slapen. Vannacht heb ik echt zowat geen oog dicht gedaan. Er waren allemaal nieuwe mensen op onze kamer. Er waren onder andere 5 gasten bij die een prachtig snurk concert gaven de hele nacht lang... Het was echt zwaar irritant. Om 4 uur (in nederland dus 3 uur) vertrekken we van het hostel en gaan we nog even rondlopen voor we echt naar het station gaan om onze bus om 10 uur vanavond te pakken richting Boekarest. Hoe onze reis verder gaat verlopen, geen idee. We weten alleen dat het een afwisseling zal zijn van bus, trein, bus, trein enz. We weten niet waar overstappen of hoe laat. We gaan iig een zware nacht tegemoet en weer een nieuw avontuur :)